main menu
Tuesday, July 24, 2012
 

Σύγχυση

Άνοιξα την πόρτα σήμερα το πρωί
Για να φύγω από το σπίτι.
Έχωσα τα κλειδιά βαθειά στη τσέπη μου,
Σκέφτηκα αν έχω ξεχάσει κάτι κοίταξα στο τραπέζι
Για την αλληλογραφία.
Ξαφνικά μου πέρασε από το μυαλό πως δε θυμάμαι
Αν έχουμε καλοκαίρι ή χειμώνα.
Άραγε έπρεπε να πάρω το παλτό μου;
Είχα ψώνια να κάνω; Τα οικονομικά μου πρέπει να ‘ναι
Άθλια. Ή ίσως να ‘χω κάποια λεφτά στη τράπεζα, κάποιες
Αποταμιεύσεις.

Πρέπει να πάρω λίγα χρήματα παραπάνω μαζί μου. Πρέπει να
Πάρω ένα δώρο γεννεθλίων. Νομίζω είναι τα γεννέθλια της μητέρας.
Όχι νομίζω πέρασαν.
‘Εξω μαίνεται τρικυμμία. Για αυτό είμαι βέβαιος. Ακούω τη βροχή.
Τα αμάξια είναι σταταματημένα και
τα φανάρια τους γεμίζουν με φως τις εξατμίσεις των μπροστινών.

Όλα είναι χάλια αλλά ακόμα αντέχω...ή μήπως όχι...
Όπως και να ‘χει είμαι σίγουρος πως η αληθινή αγάπη στο τέλος πάντα –έτσι πρέπει- βγαίνει
Κερδισμένη. Αυτό με καθησυχάζει...

Ανοίγω την πόρτα. Χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι ένας φίλος...

-Σάββα πήρα να σου θυμίσω αυτό που μου είπες.
-ποιό;
-Πως είναι καλοκαίρι, πως δεν έχεις μία και πως η αληθινή αγάπη τελικά σε παράτησε. Τα λέμε.

Κατεβαίνω τα σκαλιά της πολυκατοικίας, ένα εκτυφλωτικό φως γεμίζει την είσοδο. Μπαίνω μέσα του κι εξαφανίζομαι στο χάος.
 
Comments:
Φανταστικό..
 
Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]





<< Home

Archives
July 2006 / August 2006 / September 2006 / January 2007 / May 2007 / June 2007 / July 2007 / October 2007 / February 2008 / March 2008 / April 2008 / June 2008 / August 2008 / September 2008 / October 2008 / November 2008 / December 2008 / January 2009 / April 2009 / May 2009 / June 2009 / July 2009 / August 2009 / September 2009 / October 2009 / November 2009 / December 2009 / January 2010 / February 2010 / March 2010 / June 2010 / August 2010 / October 2010 / December 2010 / January 2011 / January 2012 / July 2012 / August 2013 /


Powered by Blogger

Subscribe to
Posts [Atom]