Ο Έρωτας
Ο έρωτας αποτελείωσε τον κόσμο νομίζω. Έχει επιτελέσει το έργο
του εδώ. Όπως τα κουρδιστά παιχνίδια ολοκληρώνουμε επαναληπτικά
χειρονομίες και νεύματα. Κάποτε ίσως όλα αυτά να οδηγούσαν
σε ένα προορισμό. Ίσως κάποτε όταν έβγαζες το σακάκι ανοίγοντας την
πόρτα...όταν έπινες τον πρωινό καφέ να υπήρχε μια
προφητεία... κάποιος αόρατος δυνάστης ή ευεργέτης πλάι σου...
Τώρα όλα ερημώσαν. Τα πνεύματα επέστρεψαν στον ουρανό.
Κι η συντροφιά που κάποτε υπόσχονταν τα χείλη σου.
Το γλυκό φιλί σου...τώρα ξέβαθο, πίκρό.