main menu
Saturday, December 20, 2008
 
Άγια Νύχτα

πλησιάζουν τα χριστούγεννα και η κατάσταση
πάει από το κακό στο χειρότερο. Αυτή η ωμή
αλήθεια των φώτων που αναβοσβήνουν το βράδυ, των
στολισμένων τραπεζιών, με αναμμένη τη τηλεόραση, γνωρίζοντας
καλά πως δεν έχεις ρούπι μέσα σου από ... γιορτινή
χαρά. Ανοίγεις όλα τα ουίσκυ που σου κάναν δώρο και πίνεις αργά,
ποτίζεσαι σαν δάσος, κι όλο το έρεβος της φύσης είναι εκεί στον
καναπέ σου, στις παντόφλες σου, στις πιτζάμες.

είσαι ο άνθρωπος ελέφαντας. Τόσο ντελικάτος στη ψυχή
σου. Έχεις τόσα ευγενή αισθήματα...τόση τάξη στον προσωπικό σου χώρο.
Μέσα σου υπάρχει μόνο μουσική. Λάθος. Υπάρχει μόνο αρμονία.
Ονειρεύεσαι πως ζεις όπως οι άριοι ευγενείς, κατέρχεσαι τα χιονισμένα
αλπικά σου όνειρα, με το έλκυθρο, με τα καλά σου ρούχα έπειτα στη σάλα.
Χορεύεις χωρίς να έχεις τίποτα άλλο στο μυαλό σου πέρα από τη στάση του σώματός
σου. Μέσα σου είσαι μεγαλοπρεπής. Θέλεις τόσο πολύ να ξεχάσεις πως ζεις σε
μια γαμημένη επαρχία της Μεσογείου.

Κοιτάς, έπειτα όμως, το ναυτικό σου χαμόγελο
στον καθρέφτη...τις περατζάδες από τα κακόφημα πορνεία, τη ψαρίλα,
την ευωδία των εσπεριδοειδών στα δάχτυλα...δεν είσαι παρά ένας
χωριάτης. Το μόνο που καταλαβαίνεις στον κόσμο είναι τα πρωινά κακαρίσματα
των γαιδάρων και του κόκκορα -όπως ο Χριστός-. Σηκώνεσαι από το κρεβάτι μετά
από ένα πήδημα, αξύριστος, με νοτισμένες φανέλες, ξεκούμπωτα παντελόνια.
Δεν είσαι εραστής, ποτέ δε θα είσαι. Είσαι κτηνοβάτης, γαμάς σα ζώο, γαμάς ζώα.
Κι ας έχεις στοργή. Ξέρεις πως όλες οι Αφροδίτες είναι παραλλαγές
της ίδιας ζωόδους ορμής. Ξέρεις πως όλα τα θυληκά έχουνε μουνί.
Είτε πρόκειται για κατσίκες είτε για γυναίκες.

πλησιάζουν τα χριστούγεννα και η κατάσταση πάει από το κακό
στο χειρότερο. Αυτή η ωμή αλήθεια των φώτων που αναβοσβήνουν το βράδυ,
των στολισμένων τραπεζιών...έχεις γίνει φέσι από το πολύ ουίσκυ...
Πέφτεις πλάι στο χριστουγεννιάτικο δέντρο και κλείνεις τα μάτια, και χωρίς
να ξέρεις γιατί και πως, -όπως κάθε βοσκός και κάθε χωριάτης-,
πλησιάζεις τη φάτνη του Χριστού να νιώσεις την αγάπη.
 
Comments:
Πόσοι είναι οι κτηνοβάτες, πόσοι οι εραστές και πόσοι δε θα γίνουν ποτέ κτηνοβάτες μα ούτε εραστές;

Ο θεός της φάτνης μεσολαβεί και πάλι για να δούμε το ψέμα όμορφο. Και ο θρήνος της απώλειας φτάνει στον εαυτό μας.
 
Ωμό.Τέλειο.
 
Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]





<< Home

Archives
July 2006 / August 2006 / September 2006 / January 2007 / May 2007 / June 2007 / July 2007 / October 2007 / February 2008 / March 2008 / April 2008 / June 2008 / August 2008 / September 2008 / October 2008 / November 2008 / December 2008 / January 2009 / April 2009 / May 2009 / June 2009 / July 2009 / August 2009 / September 2009 / October 2009 / November 2009 / December 2009 / January 2010 / February 2010 / March 2010 / June 2010 / August 2010 / October 2010 / December 2010 / January 2011 / January 2012 / July 2012 / August 2013 /


Powered by Blogger

Subscribe to
Posts [Atom]