Adagios

Κάποιοι μήνες μοιάζουν με τις χοντρές κυρίες
Που πηγαίνουν για ψώνια στα παλτά τους.
Όταν πίνεις και ξαναπίνεις και βγάζεις ότι έχεις από
Το στομάχι σου...είτε στο πάτωμα αφού κλείσεις την πόρτα
Είτε στη τουαλέτα ενός οποιουδήποτε μαγαζιού, εκεί
Όπου οι τοίχοι είναι όλοι ποντικί και τα πατώματα γεμάτα λάδι
Και μούχλα και σαπούνι χεριού.


Κάποιοι μήνες μοιάζουν με ένα φεγγάρι κρυωμένο, σιναχωμένο
Σφιγμένο μέσα στο κασκόλ του και τον μάλλινο σκούφο.
Όταν ρουφάς το οινόπνευμα όπου το βρεις, και μετά μιλάς σα
Δράκος σε παραμορφωμένες μορφές γυναικών και τα μπράτσα
Των φίλων σε πάνε πέρα δώθε και μετά επιστρέφεις σπίτι
Πάνω από το κρεβάτι μες τη ναυτία και πιστέυεις πως κάτω από
Τα σκεπάσματα θα βρεις όλα τα όνειρα και θα κουδουνίσουν όπως
Τα χριστουγεννιάτικα καμπανάκια.

Κάποιοι μήνες μοιάζουν με άγριους λύκους, με σιριγμούς σε πανλευκες
Ελαιογραφίες...
Πάντα στο ίδιο άδειο μαγαζί, χωρίς να έχεις βγάλει το μπουφάν
Κατεβάζεις τις πρώτες γουλιές να ζεσταθείς. Κοιμάσαι στο ίδιο παράταιρο
Ξενοδοχείο της λεωφόρου, παριστάνοντας τον απελευθερωμένο, ή τον αλήτη.
-Κάνεις ησυχία για να ακούσεις αν πηδιέται κανείς πίσω από τις άσχημες ταπετσαρίες.-
Ναι, αναζητάς το διάβολο από την εφηβεία σου..μα η αλήθεια
Είναι ότι το μόνο που έχεις καταφέρει εδώ και χρόνια, είναι να ταλαιπωρήσεις τον εαυτό σου
Μ’ ένα σωρό μικρομαλακίες.

Κάποιοι μήνες μοιάζουν με ανθοπώλες.
Μακάβριους, τεμπέληδες ανθοπώλες που σου διαλλέγουν από το ψυγείο αζαλέες και υάκινθους και τριαντάφυλλα...
Κι εσύ βγαίνεις από τον θάλαμο του νοσοκομείου,και κρατάς μια ανθοδέσμη.
Μπορεί να έχεις χτυπήσει ή να έχεις χάσει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο ή γκαστρώσει κάποια. Δεν έχει σημασία.
Κάποια γεγονότα απλά σε ξεπερνάνε, όλες τις μικροπρεπείς κι ανέξοδες επιδιώξεις σου. Κι όταν μιλάς με το γιατρό ή κάποιο ηλικιωμένο συγγενή, χάνεις τον ειρμό σου...σου ρχεται η αναγούλα από το αλκοόλ.
Και θυμάσαι τους γονείς σου και τα παιδικά σου χρόνια και την μαιευτική όπου ένα πρωί του Ιουνίου ήρθες στον κόσμο...
κι απλά αναρρωτιέσαι που στον πούτσο θα βρεις το κουράγιο
ν’ αντιμετωπίσεις τη ζωή.  ¶ 9:39 AM