απολογία

Αφήνοντας ένα φαντάρο στην πιάτσα των ταξί, τον έπιασα να με αποκαλεί μέσα από τα δόντια του μουνόπανο.

Πράγματι, έχει δίκιο Όμως τ' ορκίζομαι πως κάτω από αυτή τη χλαίνη μισανθρωπισμού που φορώ, το μόνο που αποζητώ είναι κάποιος ν' αγαπήσω.

Χρόνια τώρα -τόσα πολλά που ντρέπομαι να το εκφράζω- δυναστεύει το όνειρο μου η ίδια χρυσακτις μορφή κάποιου άγνωστου έρωτα. Ας με συγχωρέσει, για όλα φταίει μοναχά η ντροπή μου.  ¶ 4:53 AM