Από το ημερολόγιο του στρατού

Ι
4κ. η μοναξιά των τελευταίων ημερών χαρακτηρίζεται από τη λέξη απουσία. Μου λείπει το μουνί, μου λείπει το ποτό, μου λείπει κι η τύχη γενικώς

ΙΙ
έχω απίστευτες καύλες και αυτό αρκεί. Θα φιμώσω όλα τα παράθυρα στο θάλαμο. Με το μουγγό κάμα, ιδρωμένος, το βράδυ όταν όλοι κοιμηθούν, θα τον παίξω να ξαλαφρώσω.

ΙΙΙ
μαζί με τον ανθυπασπιστή και με το λοχαγό του ΛΥΤ είμαι ο τρίτος βαρια πιωμένος στην πρωινή αναφορά. Ακούω τα παραγγέλματα και τις διαταγές και από τον πονοκέφαλο νιώθω πως έχω πνιγεί ολόκληρος στο αίμα.

ιν
ο χαφιεδισμός, η ρουφιανιά και η κωλογλυφία είναι παλιά χαρά . Την άσκουν οι άντρες στη χώρα μας εδώ και αιώνες. Η άνασα του ενός μυρίζει τ' άντερα του άλλου. Σκέφτομαι πως οι ρίζες μας είναι βαθιές όσο και οι βόθροι.

ν
πρέπει γενικώς να κατευθυνόμαστε προς αυτούς που αγαπάμε

ΚΑΛΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ  ¶ 9:35 AM