lovvve
Τα πρωινά που πίνω τον καφέ μου στο γωνιακό μαγαζί του κινέζου,
ώρες ώρες με πιάνει και φαντάζομαι
πως είσαι εκεί.
Με το κόκκινο αδιάβροχο σου, τις ψηλοτάκουνες μπότες...
με κοιτάς από ψηλά-
ο έρωτας σου, έχει εκείνη τη δυσάρεστη αίσθηση ευτελισμού,
όπως όταν, παιδί, δε μπορείς να κρατήσεις τα ούρα σου μπροστά σε κόσμο:
ο έρωτας σου ένα χρυσό ποτάμι στα ρείθρα των μηρών